درمان گرفتگی عروق قلب به بهبود علائم و کاهش ابتلا به بیماری های بعدی کمک می کند. بیماری عروق کرونر قلب را می توان با ترکیبی از تغییر سبک زندگی، داروها و در برخی موارد جراحی به طور موثر مدیریت کرد. با یک درمان مناسب علائم بیماری عروق کرونر قلبی کاهش پیدا کرده و عملکرد قلب بهبود می یابد.
درمان گرفتگی عروق قلب با تغییر سبک زندگی
اگر بیماری گرفتگی رگهای قلب در شما تشخیص داده شده باشد، تغییرات ساده در سبک زندگی می تواند باعث درمان گرفتگی عروق قلب شود. به عنوان مثال، ترک سیگار پس از حمله قلبی به سرعت خطر ابتلا به حمله قلبی در آینده را کاهش می دهد و تقریباً مشابه یک فرد غیر سیگاری می شود. سایر تغییرات در سبک زندگی، مانند تغذیه سالم و ورزش منظم، نیز خطر ابتلا به بیماری های قلبی را در آینده کاهش می دهند.
درمان دارویی گرفتگی عروق کرونر
داروهای مختلفی برای درمان گرفتگی عروق قلب استفاده می شوند. معمولاً هدف آن ها کاهش فشار خون یا باز کردن شریان ها می باشد. برخی داروهای گرفتگی رگ قلب عوارض جانبی دارند، بنابراین ممکن است مدتی طول بکشد تا بدنتان به دارو عادت کند. پزشک متخصص قلب گزینه های مختلف درمانی را با شما در میان می گذارد. توجه دتشه باشید که داروهای قلبی نباید بدون نظر پزشک به طور ناگهانی متوقف شوند زیرا باعث تشدید علائم می گردند.
داروهای رقیق کننده خون
داروهای رقیق کننده خون می توانند با رقیق کردن خون و جلوگیری از لخته شدن خون، به کاهش خطر حمله قلبی کمک کنند. داروهای رقیق کننده خون معمول عبارتند از:
- آسپرین با دوز کم
- کلوپیدوگرل
- ریواروکسابان
- تیکاگرلور
- پراسوگرل
استاتین ها
اگر کلسترول خون شما بالا باشد، باید داروی کاهنده کلسترول به نام استاتین برای شما تجویز شود. برخی از این داروها عبارتند از:
- آتورواستاتین
- سیمواستاتین
- روزوواستاتین
- پرواواستاتین
استاتین ها با جلوگیری از تشکیل کلسترول و افزایش تعداد گیرنده های لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) در کبد عمل می کنند. این امر به حذف کلسترول LDL از خون شما کمک می کند، که احتمال حمله قلبی را کمتر می کند. همه استاتین ها برای تمام افراد مناسب نیستند، بنابراین ممکن است لازم باشد چند داروی مختلف را امتحان کنید تا مورد مناسب را پیدا کنید.
مسدود کننده های بتا یا بتابلاکرها
مسدود کننده های بتا، از جمله آتنولول، بیسوپرولول، متوپرولول و نبیولول، اغلب برای جلوگیری از آنژین و درمان فشار خون بالا استفاده می شوند. این داروها که با جلوگیری از اثرات یک هورمون خاص در بدن عمل می کنند، ضربان قلب را کند می کنند و جریان خون را بهبود می بخشند، به این ترتیب می توانند برای درمان گرفتگی عروق قلب موثر واقع شوند.
نیترات ها
نیترات ها برای درمان گرفتگی عروق قلب استفاده می شوند. پزشکان گاهی نیترات ها را به عنوان گشاد کننده عروق می نامند. این داروها به اشکال مختلف از جمله قرص، اسپری و پچ های پوستی مانند گلیسریل تری نیترات و ایزوسوربید مونونیترات در دسترس می باشند.
نیترات ها باعث شل شدن عروق خونی می گردند و باعث می شوند خون بیشتری از آن ها رد شود. این امر باعث کاهش فشار خون و تسکین درد قلبی می شود. نیترات ها می توانند عوارض جانبی خفیفی از جمله سردرد، سرگیجه و قرمزی پوست را به همراه داشته باشند.
مسدود کننده های کانال کلسیم
مسدود کننده های کانال کلسیم نیز با شل کردن عضلات دیواره شریان ها، فشار خون را کاهش می دهند. این امر باعث گشاد شدن عروق و کاهش فشار خون می شود. آملودیپین، وراپامیل و دیلتیازم از این دسته داروها می باشند. عوارض جانبی آن ها شامل سردرد و گرگرفتگی صورت است، اما این موارد خفیف بوده و معمولاً با گذشت زمان کاهش می یابد.
داروهای ادرار آور
این داروها که به عنوان قرص های آب نیز شناخته می شوند، با دفع آب و نمک اضافی از طریق ادرار در بدن عمل می کنند.
درمان گرفتگی عروق قلب با جراحی
اگر عروق خونی شما در اثر تجمع آتروما (رسوبات چربی) یا تجمع رسوبات کلسیم در رگها باریک شده باشند، یا اگر علائم شما با استفاده از دارو کنترل نشود، ممکن است برای درمان گرفتگی عروق قلب نیاز به اقدامات مداخله ای یا جراحی باشد. در ادامه برخی از روش های اصلی برای درمان عروق مسدود شده آورده شده است.
آنژیوپلاستی قلب
آنژیوپلاستی کرونر به عنوان مداخله کرونری از راه پوست، آنژیوپلاستی کرونر ترانس لومینال از طریق پوست یا آنژیوپلاستی با بالون نیز شناخته می شود. آنژیوپلاستی ممکن است یک روش برنامه ریزی شده برای فرد مبتلا به آنژین یا یک درمان فوری به دلیل علائم ناپایدار باشد.
با انجام آنژیوگرافی قلب (نوعی گرافی با اشعه ایکس که برای بررسی عروق خونی استفاده می شود) مشخص می شود که شما برای درمان مناسب هستید یا خیر. کرونر به عنوان یک درمان اضطراری در هنگام حمله قلبی نیز انجام می شود. در طی این پروسه یک بالون کوچک وارد می شود تا بافت چربی شریان باریک شده را به سمت خارج فشار دهد. این کار اجازه می دهد خون به راحتی جریان یابد.
یک استنت فلزی (یک لوله از جنس مش) معمولاً در شریان قرار داده می شود تا آن را باز نگه دارد. همچنین می توان از استنت های حاوی دارو استفاده کرد. این داروها برای جلوگیری از تنگی مجدد شریان، داروهایی را آزاد می کنند.
پیوند عروق کرونر
پیوند عروق کرونر (CABG) به عنوان جراحی بای پس، بای پس قلب یا جراحی بای پس عروق کرونر نیز شناخته می شود. این پروسه برای درمان گرفتگی عروق قلب انجام می شود. با روش آنژیوگرافی مشخص می شود که این روش شما برای درمان شما مناسب می باشد یا خیر.
بای پس عروق قلب
بای پس عروق کرونر بدون پمپ (OPCAB) نوعی جراحی بای پس عروق کرونر می باشد. این روش در حالی انجام می شود که قلب بدون نیاز به سیستم قلبی-ریوی خود به خود خون رسانی را ادامه می دهد. یک رگ خونی بین شریان اصلی قلب (آئورت) و بخشی از شریان کرونر در ناحیه باریک یا مسدود شده وارد می شود (پیوند زده می شود).
گاهی، شریانی که خون دیواره قفسه سینه را تأمین می کند مورد استفاده قرار گرفته و به یکی از رگ های قلب پیوند زده می شود. این امر اجازه می دهد تا خون، قسمت های باریک عروق کرونر را دور بزند.
پیوند قلب
اگر قلب به شدت آسیب دیده باشد و داروها موثر نباشند، یا هنگامی که قلب قادر به پمپاژ مناسب خون در بدن نباشد (نارسایی قلبی)، ممکن است نیاز به پیوند قلب باشد. پیوند قلب شامل جایگزینی قلبی که آسیب دیده یا به درستی کار نمی کند با قلب اهدا کننده سالم می باشد.
دکتر حسین دباغیان متخصص قلب و عروق – کلینیک قلب سلامت
مهدی
دوشنبه ۴ بهمن ۰( 2 سال پیش)
تعداد بازدید:
مشاهده پرسش
