بالن زدن قلب چیست و چگونه انجام می شود؟

قبل از انجام بالون زدن عروق کرونر، پزشک ابتدا مسدود بودن و یا تنگ شدن عروق کرونر را تشخیص می دهد. در صورتی که یک و یا چند رگ مسدود شده باشد، پزشک باید محل انسداد و شدت آن را نیز تشخیص دهد. برای این کار، پزشک از آنژیوگرافی عروق کرونر استفاده می کند. در آنژیوگرافی، پزشک یک لوله کوچک به نام کاتتر را به یکی از عروق کشاله ران و یا دست وارد می کند و از طریق آن، کاتتر را به سمت عروق کرونر می فرستد.

سپس مقدار کمی رنگ یا ماده حاجب به داخل عروق کرونر تزریق می شود و با استفاده از اشعه ایکس، عکسبرداری از عروق انجام می شود که محل انسداد را نشان می دهد. بعد از انجام آنژیوگرافی، پزشک می تواند آنژیوپلاستی را انجام دهد. در روش بالن زدن رگ قلب، پزشک بالن متصل به کاتتر را در محل انسداد رگ باد می‌کند که باعث باز شدن رگ و برقراری جریان خون می شود. 

در عمل بالن زدن قلب معمولا یک لوله کوچک مشبک و تور مانند به نام استنت در محلی که شریان باز شده قرار می گیرد. استنت، رگ را باز نگه می دارد و از تنگ شدن مجدد شریان جلوگیری می کند.  برخی از استنت ها از نوعی توری فلزی ساخته شده اند و شبیه فنرهای کوچکی هستند.

برخی دیگر از استنت ‌ها که به آن ها استنت ‌های دارویی گفته می شود، به داروهای خاصی آغشته شده ‌اند که در طول زمان، به آرامی درون شریان آزاد می ‌شوند. ممکن است به دلیل آسیب به دیواره رگ در طول بالون زدن، بافت رگ به سمت داخل ترمیم شده و رگ مجددا مسدود شود. این داروها می توانند از این اتفاق جلوگیری کنند.